3/2/2012

Σάπια νεράντζια
ένας αθάνατος στέκει στη μέση
περήφανος και ξερός.
Τα μαλλιά της κρυμμένα στην κουκούλα
συντροφιά μια φλόγα και το ψιλόβροχο.
βλέμμα γυμνό τοπίο
το μέρος της;
αναμονή της ατέλειωτης αγκαλίας
κάπου στην άνοιξη.

Εξπρεσιονισμός 21 χρονών

Ζωή

μια παράξενη, μεγάλη διαδρομή..

Η Κηφισίας, μια Κυριακή απόγευμα.

Αγάπη

κάπου ανάμεσα στους 38°C, μια αγκαλιά και ένα βλέμμα υπομονής.

Ελπίδα

το ταξίδι που θα στεριώσει το όνειρο,

σε μια γη με δικαιώματα και σημαία το ουράνιο τόξο.

Ευχή

το σκοτάδι πάντα ν'αργεί και να έχεις ένα χέρι να κρατάς 

στο λυκόφως.

(σκέψεις προσωπικές πίσω από τη φλεγόμενη ύπαρξη της Αθήνας.)