Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

Σαν πίνακας του Rembrandt

Σε σένα.. .



Σκοτεινή σκιά
σ' ακουμπά
και μετά σ' αγκαλιάζει.
Ο φόβος σου
γίνεται θλίψη
μαντήλι και τρέμουλο.
Τα ρίγη ρίχνουν το μήλο που κρατάς
κι αυτό ριζώνει
πράσινη ζωή φυτρώνει κι εσύ
νύμφη ανάσας
το δαγκώνεις
το ρουφάς
σαν αμάρτημα
παλιό
όσο και οι φόβοι.
Αναρτήθηκε από Mela στις 1/03/2011 12:08:00 π.μ.

1 σχόλιο:

  1. Anima spera26 Ιανουαρίου 2011 στις 11:52 μ.μ.

    Σαν αμάρτημα παλιό όσο και οι φόβοι.

    ( Έτσι φυτρώνουν όμως και τα χαμόγελα
    απο τα πιο χαλασμένα και γελοία όνειρα )

    στα ξαφνικά. Σαν ενα chiaroscuro του Καραβάτζιο.
    Μοναδικά.

    ( Pana - κοτλέ μόβ βελούδο )

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 Unported License.