Ιανουάριος

Υγρό το μάτι
αντικρίζει είδωλο στο γυαλί.
Στο τούνελ του  μετρό
η ψυχή ζητά τον οβολό της να ταξιδέψει.
Συνεπιβάτης σε όνειρο ρεαλισμού
κι οδηγός οι νότες
που διαφεύγουν απ'τις χορδές
της κιθάρας σου.
Θ'αφήσω να μακραίνουν τα μαλλιά
μελαχρινό ποτάμι
στα γόνατά σου.
Χρυσόψαρα;
Δεν...
Φωτιά.
Όντας ζωντανή
περιμένω.
Βροχή στο σώμα
κι εξατμίζομαι.