Sur la pente du talus les anges tournent leurs robes de laine dans les herbages d'acier et d'émeraude.
Des prés de flammes bondissent jusqu'au sommet du mamelon. 'A gauche le terreau de l'arête est piétiné par tous les homicides et toutes les batailles, et tous les bruits désastreux filent leurs courbe. Derrière l'arête de droite la ligne des orients, des progrès.Et tandis que la bande en haut du tableau est formée de la rumeur tournante et bondissante des conques des mers et des nuits humaines,
La douceur fleurie des étoiles et du ciel et du reste descend en face du talus, comme un panier, contre notre face, et fait l'abîme fleurant et bleu là-dessous.
Arthur Rimbaud, Illuminations
-------------------
Πάνω στην πλαγιά οι άγγελοι ανεμίζουν τις μάλλινες ρόμπες τους μέσα σε βοσκοτόπια σιδήρου και σμαραγδιού.
Φλογερά λιβάδια αναπηδούν ως την κορυφή της ρώγας. Στ'αριστερά το λίπασμα απ' τα σπαρτά ποδοπατήθηκε από όλους τους ανθρωποκτόνους και τις μάχες, κι όλοι οι θόρυβοι, καταστροφικοί, γνέθουν τις καμπύλες τους. Πίσω από τη δεξιά κορυφογραμμή η σειρά των ανατολών, των προόδων.Και ενώ η λωρίδα ψηλά στον πίνακα σχηματίστηκε από την περιστρεφόμενη και χειμαρρώδης βουή στις κόγχες των θαλασσών και στις ανθρώπινες νύχτες,
Η γλύκα γεννά ανθισμένα αστέρια κι απ' τον ουρανό κι από αλλού κατέρχεται αντίκρυ στην πλαγιά, σαν πανέρι, αντίκρυ μας, κάνοντας την άβυσσο ν' ανθίσει μελανιάζοντας τον κόσμο εκεί κάτω.
Μετάφραση: Π. Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου