Το φάντασμα ενός ήχου
απ' το ξεκούρδιστο πιάνο
έχει χρώμα γκρι
κι είναι μοναξιά.
Μια σονάτα στο σεληνόφως
δεν θα του φτάσει
και θα ξεκάνει κάθε ψυχή επιζώσα
τριγύρω.
Σ' ένα σπιρτόκουτο θα χωθεί
και θα περιμένει την επόμενη ψυχή
που θα μπει
και θα ζητήσει κλίνη
να ξαποστάσει το κουρασμένο της ''γιατι;''.
Θα υψωθεί
να την τρομάξει
μα η ψυχή
η μαθημένη στα σκοτάδια
θα του απαντήσει :
''Μύρισα όλο τον Άδη.
Δεν θα τυφλωθώ σ' ένα σπιρτόκουτο.''
..προεξοφλείς με ένα δέλεαρ το σκοτάδι του Άδη..
ΑπάντησηΔιαγραφήσαν αλικό χρώμα που δεν ξέσπασε
μια περήφανη νότα απο λέξεις σε διάχυση
..." θα υψωθείς και θα μας τρομάξεις"
Το αναμένω..
Όμορφο και δελεαστικό.