Στιγμές II

Το μαύρο σου παλτό.
Ο μαύρος μου κορσές.
Ο ουρανός στις κυλιόμενες σκάλες του μετρό.
Το φεγγάρι όταν σου κλείνει το μάτι.
Ένας πορτοκαλί σκελετός γυαλιών.
Μια παρουσία που σου κόβει την ανάσα.
Τα σπιτικά σοκολατάκια.
Ένα γυμνό χριστουγεννιάτικο δέντρο = έλατο.
Το πρώτο φιλί.
Το βλέμμα του αποχαιρετισμού.
Ο βίαιος χορός των αναμνήσεων.
Το αγαπημένο του τραγούδι.
''Μου έλειψες.''
Οι υποκοριστικές προσφωνήσεις που σου χαρίζουν χαμόγελο.
Μια σκονισμένη βιβλιοθήκη.
Η ζεστή σοκολάτα σε μια παγωμένη πόλη.
Το κόκκινο κασκόλ μου.
Η φροντίδα της.
Μάτια θάλασσα.
Μισό κιλό ρακόμελο.
Στριφτά τσιγάρα.
Να ξεκαθαρίζεις τα πράγματα την ώρα που πρέπει. (Τώρα ξέρεις.)
Τ'απλωμένα ρούχα στα μπαλκόνια.
Ο ήχος απ'το τακούνι στο παρκέ.
Το θρόισμα της φούστας.
Ένα βιολί που σπαρταράει.
Τα ποτά που σε ''πίνουν''.
Θησείο-Μοναστηράκι-Σύνταγμα, με τα πόδια.
Να σε περιμένω ακούγοντας Cure.
Να λαμβάνεις γράμμα εν έτη 2010.
Ο φόβος του γήρατος.
Η καλοκαιρινή βροχή.
Οι πρώτες ''ερωτευμένες'' διακοπές.
Η παρατήρηση ενός έργου τέχνης.
Η προσπάθεια που θέλει η Φιλία. *
Το περπάτημα χέρι με χέρι.
Ο έναστρος ουρανός της επαρχίας.
Ο ιδρώτας απ'τον χορό.
Τα σκισμένα all-star.
Το παλιό μου τζιν.
Ένα μεθυσμένο τραγούδι.
Η μυρωδιά των τσιγάρων του.
Ο φιλοσοφημένος τρόπος ζωής.
Τα μακρυά μαλλιά.
Ένα σπάνιο βιβλίο.
Το παλιό πιάνο στο πατρικό του.
Το μητρικό ''Σ'αγαπώ.''
Η αγωνία του πρώτου ραντεβού.
...και του δεύτερου.
Η ηλεκτρονική μουσική του '80.
Ο Φ. Πεσσόα.
Τα δάκτυλά μου πάνω στα πλήκτρα του πιάνου.
Η εικόνα που έχουν οι άλλοι για μένα.
...κι αυτή που έχω για τον εαυτό μου.
Το καινούργιο ποδήλατο.
Τα λόγια που ποτέ δεν έγιναν πράξη.
Πάρτι σ' ένα παλιό σινεμά.
Οι πρώτες νιφάδες χιονιού τα ξημερώματα.
Το ξυπνητήρι σου να είναι η φωνή ενός φίλου.
Ο άσος στο μανίκι.
Η μετάδοση του γέλιου.
Η τρομακτική ταχύτητα, γενικά.
Το κουτάβι που έχει στο σακάκι του.
...

* ...ή : ''Η Προσπάθεια που θέλει φιλία.''
Σ'ευχαριστώ.