Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Violator

Υγρές σχισμές
ξεραμένα χείλια
Trompe-l'oeil et jeux de mots

Χυμένα φιλιά στο δρόμο.
Μάτια που σε τρώνε σε κάθε ανοιγόκλεισμα των βλεφάρων.
Εκσπερματώνεις ενέργεια
και γονιμοποιείς μέσα μου εικόνες.

''Χρώματα αγάπης και χρώματα βίας.''
Το φως του ήλιου με πληγώνει
και βρίσκω καταφύγιο κάτω από ένα δέντρο.
Σύγκρουση πλανητών
πεφταστέρια
Κινήσεις που δεν με αγγίζουν πια.
Δεν θέλω να σε φιλήσω.
Σου σφίγγω το χέρι.
Πόσα έχουν αλλάξει.
Ο χρόνος μένει ίδιος, περνάει το ίδιο.
Καταραμένη αίσθηση
Ξημερώνει
2 ώρες
Σου λείπει η αγάπη;
Τι χρειάζεσαι;
Παζάρι ευχών
Ανάσα.
Θέλω ανάσα!
Τον χρόνο τον πήρα, και τώρα γελάω δυνατά.
Χ
Α

Σκόρπιο μελάνι στα ρούχα μου
Το στύβω πάνω στη σελίδα
Συναρμολογώ τα γράμματα
Με το μελάνι του τρόμου
στο μυαλό σου.
Μόνο εσύ μπορείς να βάζεις κρεμώμενα πτώματα στους φωταγωγούς, στο μετρό...
...και να κοιμάσαι αγκαλιά με τριαντάφυλλα.
Κόκκινα όνειρα
σε μαύρα μάτια
...απ'τις εικόνες.
Σκορπιοί στα σεντόνια
ικετεύουν
προσκυνούν
Ιερή φλόγα
αμαρτία η πλάση τέτοιου σώματος.
λύτρωση η απόλαυσή του.
Σημάδια απ'τα νύχια και τα φιλιά σου.
Τα φροντίζουν οι σκιές και τα δάκρυα.

Χειμωνιάζει
και δεν μοιάζει μ'αυτό που θυμάμαι.
Καθόμασταν στο λυκόφως αγκαλιά.
Ο έρωτας μας ζέσταινε
και ο φόβος δεν μας είχε ανακαλύψει.
Χορταίναμε με τα χέρια και τα φιλιά.
Μεθούσαμε με τα μάτια.
Περπατήσαμε ώρες μαζί
και ίσως αυτό μου έχει λείψει.
Είναι οι ωραίες μέρες που σου λείπουν
και οι νύχτες, που αναπολείς.
Μια μεγάλη συνεχής αναβολή
κι ο καιρός πολύς.
Το αίμα, σύσταση δεν αλλάζει.
Αίμα παραμένει και το μελάνι ξεθωριάζει.
Τα συναισθήματα μεταβάλλονται
κι οι εκφράσεις αλλάζουν
στον κάθε χτύπο
σε κάθε εκατοστό σάρκας
σε κάθε νότα αρώματος
σε κάθε καρέ
            στο φιλμ της ζωής.

1 σχόλιο:

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 Unported License.